Ik wil een baby!

Ik wil het echt.

Vroeger kon ik alleen maar de nadelen zien, maar nu zie ik alleen maar voordelen.
Ik zit op een roze wolk.
Alles schreeuwt in me: BABY! BABY! BABY!

Opeens zie ik overal papa's die schattig de broekspijpen van hun meisjes of jongetjes oprollen.
Papa's die hun kleintjes liefdevol een kus op hun voorhoofd geven.
Papa's die zorgzaam de handjes vastpakken van hun kleine meisjes of jongetjes.
Papa's die van hun stoere karakter wijken om voor hun kleintjes te zorgen.

Aanstaande Papa's die hun vrouwen extra lief behandelen.
Aanstaande Papa's die met een glinstering van geluk in hun ogen naar hun vrouw staren.

Lieve schattige kindjes, met leuke mini kleertjes, kleine neusjes en piep stemmetjes die hun papa en mama roepen om weer eens te laten zien wat ze kunnen.
En dan vooral papa die zo heel schattig zegt dat het heel knap is wat ze doen.

Ik ben zo verliefd.

Ik ben vooral verliefd op de papa's, denk ik.
En zeker als ze met kleine mensjes zijn.
Het raakt me. Ik voel dan vlinders in mijn buik. In mijn baarmoeder.

Maar Ik zou ze niet met zomaar iemand willen. Ik heb mijn voorwaarden. 

Want ik wil dit, ik wil dat, ik wil zus, ik wil zo.
Maar niet dit, en niet dat en ook niet zus, maar vooral niet zo.

*Zucht*



Reacties

Populaire posts